Пегите и дамките од сонце се бенигни промени кои се јавуваат како резултат на УВ зрачењето од сонцето и неговото влијание врз меланоцитите.
Два фактора се секогаш во игра, а тоа се генетски предиспозиции и сончеви УВ зраци. Тоа зависи од интензитетот на експозицијата на сонце (хронично/акутно) и од комплексот на кожата (тенот). Светлата кожа е многу поподложна од потемните типови.

Изгорениците од сонце се едни од најчестите патолошки промени на кожата. Евидентно почести во летниот период, овие промени настануваат нагло и одеднаш, само по неколку часа незаштитено изложување на сончевите УВБ зраци. Поради физичките својства, УВБ зраците не проаѓаат преку ткаенина или пак стакло, но проаѓаат преку вода така што митот дека во вода не се гори е крајно погрешен. Во суштината на патогенезата на изгореницата е нормален одговор на меланоцитите, кои се прв одговор на кожата при контакт со УВБ, неутрализирајќи ги јонизирачките ефекти и преку совојот метаболизам претварајќи ги во помалку штетни топлотни ефекти кои на крајот од тој циклус резултираат со појава на изгореница.

Во областа на дерматологијата, симтомот на пруритус (народски чешање), е чест и неспецифичен симптом кој го поврзуваме со многу кожни патологии. Тој се јавува при разни воспаленија, при одреден кожни хроницитети (псоријаза, лихен…), при алергии и при некои инфекции како паразитарните.